BE GOOD, DO GOOD
Er is nogal wat te doen over dat Mindfulness steeds meer een ding wordt om alleen een betere werknemer te zijn (lees: minder stress is minder ziekteverzuim) of dat het puur voor eigen belang en eigen geluk wordt ingezet.
Wellicht dat het ook te maken heeft met het feit dat de 8-weekse Mindfulness trainng wordt neergezet als seculiere training.
Geen connecties met religies en ook niet met de levensbeschouwing, het Boeddhisme.
Dit om duidelijk te maken dat Mindfulness voor iedereen is en door iedereen te leren is!
Super belangrijk natuurlijk.
ZONDER BOEDDHA, GEEN MINDFULNESS
Feit is alleen wel dat zonder het Boeddhisme er geen Mindfulness zou zijn.
Het Boeddhisme en de bevindingen van Boeddha liggen nu eenmaal aan de basis van Mindfulness.
Sterker nog, het sijpelt er doorheen.
Is toch mooi! Daardoor weten we dat er nu eenmaal lijden is. Dat we stress hebben, verdriet, angsten en andere dingen waar we het liefst voor wegrennen, of die we gewoonweg negeren, alsof het niet bestaat.
Als we er geen aandacht aan besteden zal het niet bestaan. Helaas werkt het niet zo. En dat weten we allemaal dondersgoed.
Vandaar dat er compassie is. Mildheid. Liefdevolle vriendelijkheid. Naar jezelf en je omgeving.
Kan misschien soft klinken maar zo is het!
COMPASSIE & MINDFULNESS
We willen het liefst 24/7 heppiedepeppie zijn!
Daarom verzetten we ons tegen pijn en lijden.
Maar hoe meer we ons er tegen verzetten, des te meer pijn en lijden wij ervaren.
Omdat pijn en lijden nu eenmaal onvermijdelijk zijn, hebben we vriendelijkheid en compassie voor onszelf en anderen nodig.
ALLEREERST DE SYNONIEMEN VAN COMPASSIE:
* medelijden
* medeleven
* medegevoel
* ontferming
* kassian
* barmhartigheid
* goedheid
* liefdadigheid
Door compassie te beoefenen (een vaardigheid die geleerd kan worden bv. tijdens een 8-weekse Mindfulness training) groeien mildheid en acceptatie voor zowel onszelf als voor anderen.
Ook de moed om onze pijn onder ogen te zien en verantwoordelijkheid te nemen voor hoe we ermee omgaan neemt toe.
Daarnaast onderzoeken we waar onze kritische, oordelende geest behulpzaam is in ons leven en waar niet en hoe we ons hiertoe verhouden.
We ontwikkelen middels het oefenen een vriendelijke grondhouding naar onszelf.
[Bron: Radboud umc Mindfulness]
Zelfcompassie is een innerlijke houding van vriendelijkheid voor onszelf wanneer dingen misgaan in ons leven.
De meesten van ons kunnen onze vrienden en dierbaren met warmte, tederheid en geduld benaderen wanneer zij door moeilijke periodes gaan, tekortkomen of falen maar we vinden het een stuk moeilijker om onszelf met dezelfde kwaliteiten van compassie tegemoet te treden in soortgelijke situaties.
WAT HEB JE NODIG?
Zelfcompassie is gericht op diegene die lijdt en moedigt ons aan om de belangrijke vraag ‘wat heb ik nodig?’ te beschouwen.
Door een moeilijkheid te herkennen (mindfulness), te zien dat deze ervaringen deel zijn van elke mensenleven (gedeelde menselijkheid), en te verbinden met onze natuurlijke capaciteit van vriendelijkheid jegens lijden (zelf-vriendelijkheid), kunnen we gezonde en duurzame patronen ontwikkelen in onze relatie met alle levensomstandigheden.
[Bron: CvM Amsterdam]
Wat heb je nodig?
Kun je daar (meteen) iets mee?
Zodat je lijden wordt verzacht?
Ja! Dit kun je leren.